Taze bebek kokusu...

Derya kuzusu değil; mis kokulu, minik, masum kuzular bunlar...

            Yeni doğum yapmış arkadaşımın ziyaretine gittim. Çok tatlı bir kızı olmuş. Kucağıma verdiler seveyim diye.. O kadar minikti ki biraz çekindim. Ama söylenenler doğruymuş. Yani bebek kokusu diye bir şey varmış gerçekten de. Çok hoş farklı bir kokusu vardı Nisa bebeğin. Allahım! Sevilmek için yaratılmışlar sanki.


             Çoğumuz (yada çoğu bayanlar) küçük bir bebek gördüğümüz de sevmeye programlanmış gibiyiz. İster tanıdık, ister tanımadık olsun bunu ben çok yaparım mesela. Ama şimdi anne adayı da olunca şunu düşünmeye başladım : Acaba tanımadığım insanların, bebeğime dukunmasına müsaade eder miyim, onu sevmelerini ister miyim?

              Açıkçası emin değilim. Sanki daha çok koruma içgüdüsüyle davranırım gibi geliyor ama diğer taraftan da bencillik olmaz mı diye düşünmeden edemiyorum. Sevginin kıt olduğu şu dünyada neden yavrumu bu sevgi selinden mahrum edeyim ki diyorum.

              Malum devir kötü diyip duruyoruz. Bu yüzden güvende olmaz. Kim hasta, kim sağlam, kim iyi niyetli, kim kötü. Bu süreç sadece bebeklik dönemi için geçerli değil. Kendi ayaklarının üstünde durabilen bir birey olasıya kadar bir anne olarak bebeğimi nasıl koruyacağım; Onun yaşamına çok ta müdahale etmeden sınırları nasıl çizeceğim hiç bilemiyorum. Sanırım iç güdülerime göre hareket edip deneyip görme yolunu seçeceğim .
          
              Herkesin yaklaşımı farklı olabilir ama buradan özellikle tecrübeli anne-babalara sesleniyorum siz olsanız ne yapardınız?

1 Yorum

Adsız 25.5.11

canım daha yeni okuyorum yazdıklarını ve bence çok başarılı
içgüdülerinle davranma fikrine bayıldım. senin gibi bende çok korkuyordum aslında hala korkuyorum. ama onlar kendi yönlerini bir şekilde çiziyorlar ve sen o doğduktan sonra senden koptuğuna o zaman inanıyorsun. ve mutlu bir hayatları olması için çabalıyorsun işte...

Yorum Gönder